ulec zepsuciu

См. также в других словарях:

• popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

• pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skwasić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, skwasić sięsi się {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec zepsuciu pod wpływem fermentacji spowodowanej np. zbyt wysoką temperaturą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba wylać zupę, bo się skwasiła w tym upale. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadpsuć — dk Xa, nadpsućpsuję, nadpsućpsujesz, nadpsućpsuj, nadpsućpsuł, nadpsućpsuty «zepsuć, zniszczyć, uszkodzić coś trochę, niezupełnie» Ulewa nadpsuła drogę. Wybierać nadpsute owoce. nadpsuć się «ulec częściowemu zepsuciu» Nadpsuły się produkty… …   Słownik języka polskiego

• upaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}paść II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}upadać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zepsucie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zepsuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} upadek, rozwiązłość obyczajów, rozkład moralny; demoralizacja :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień